Op zoek naar antwoorden na 73 jaar

DOETINCHEM - Op maandagmorgen 19 maart 1945 verschijnen er Britse vliegtuigen boven Doetinchem. Hoofddoel is het nieuwe Nemaho-complex dat dienst doet als reparatiewerkplaats voor Duitse tanks en voertuigen. Met duikvluchten voeren de piloten aanvallen uit en leggen met hun bommen het fabrieksterrein in puin. Naast de talloze gewonden vallen er drie doden; een Duitse soldaat en twee Doetinchemmers. Een van hen is de 35-jarige metaaldraaier Nico Brugman uit de Hoopensteeg. Hij laat zijn vrouw Jenneke achter met zes kleine kinderen, waaronder twee baby's.

Twee dagen later, op woensdagmiddag 21 maart, verschijnen er wederom vliegtuigen boven de stad. Jenny Brugman, de 12-jarige dochter van Nico en Jenneke, doet op dat moment een boodschap op de Markt. Plotseling vallen er opnieuw bommen, nu pal boven het centrum. De Waterstraat en de Hamburgerstraat worden zwaar getroffen. Ook de Markt krijgt voltreffers. Daarbij wordt Jenny gedood.
De Boliestraat wordt vrijwel geheel met de grond gelijk gemaakt. Een kant van de straat is volledig verdwenen. Op drie panden na, aan weerszijden van de Hoopensteeg. Daaronder ook de woning van de familie Brugman. Als door een wonder is het gezin aan een nieuw noodlot ontkomen. Desondanks blijven ze niet in het huis. Jenneke legt de twee baby's in een kinderwagen en zet haar driejarige zoontje Nico er boven op. Met de twee oudste kinderen ernaast ontvlucht ze de brandende stad. Ze wil naar Eibergen, naar familie. De hele nacht lopen ze door. Na de bevrijding keert ze niet terug naar Doetinchem. Ze blijft in Eibergen met haar kinderen en hertrouwt daar. Haar man wil echter niet dat er in huis over de oorlog wordt gepraat. In 2017 is Nico 75 jaar. Nog steeds zit hij vol vragen. Wie was zijn vader? Wat is er gebeurd? Voor het eerst gaat hij in Doetinchem op zoek naar antwoorden. Afgelopen maandag was hij een van de aanwezigen bij de herdenkingsdienst in de Catharinakerk en legde hij bloemen in de Waterstraat