Enrico Reus (links) en Jorrick Simmes kennen elkaar al jaren, ze zitten allebei op het conservatorium en spelen graag samen piano. Foto: Hao Chen
Enrico Reus (links) en Jorrick Simmes kennen elkaar al jaren, ze zitten allebei op het conservatorium en spelen graag samen piano. Foto: Hao Chen

'Wij vertellen zonder woorden'

Algemeen

GAANDEREN – Jeanette Koster is de organisator van de inspiratieviering op zondagmorgen 19 augustus om 10.00 uur in de St. Martinuskerk in Gaanderen. Als lector leest ze de teksten voor die over 'betekenis van geven vanuit je hart' gaan. Daarnaast is er een gelegenheidskoor en spelen Jorrick Simmes en Enrico Reus 'Fantaisie-Tableaux, Suite nummer 1 voor twee piano's, opus 5' van Sergej Rachmaninov. Twee jonge musici, wie zijn ze, hoe kennen ze elkaar en waarom kozen ze voor dit muziekstuk dat ze samen, ieder op een vleugel, ten gehore brengen?

Door Josée Gruwel

Jorrick en Enrico, allebei 22 jaar, kennen elkaar van het Isala College in Silvolde. "We zaten in een klas met onder andere ook Stefan Bos en Marijn Meijer. Samen traden we op school geregeld op. Bijzonder is dat we alle vier naar het conservatorium zijn gegaan."

Jorrick, zoon van muzikale ouders, kreeg als kleuter al vioolles en vanaf zijn achtste kwam er pianoles bij. Enrico: "Ik kom niet uit een muzikale familie, maar wilde diep van binnen altijd al pianospelen." Vanaf zijn zevende jaar kreeg hij les. Na het voortgezet onderwijs studeerde hij twee jaar commerciële economie, maar de keuze ging knagen, hij wilde toch van zijn hobby zijn beroep maken en ging – evenals Jorrick twee jaar ervoor – naar het ArtEZ Conservatorium in Zwolle. "Mijn ouders stonden er niet raar van te kijken."

Nu spelen ze samen. Jorrick: "Samenspelen voelt als heel gemakkelijk." Enrico: "We kunnen goed op elkaar inspelen." Jorrick: "Dat komt door ervaring en muzikaliteit."

Stoere muziek met volle klanken
"Dit wordt 'm", concludeerde Jorrick toen Enrico hem had gewezen op de Suite nr. 1 van Rachmaninov. "We hebben dezelfde smaak wat muziek betreft. Ik had meteen een klik met het werk dat hij uit had gezocht. De muziek van Rachmaninov is ons sowieso op het lijf geschreven. Dat zware Russische: stoer, met volle klanken, soms ook lieflijk, melancholiek en meeslepend. Bij Rachmaninov zit de uitdaging vooral in technische gedeeltes."
Ze vertellen over de componist die heel grote handen had en componeerde wat zijn grote handen aankonden. Enrico heeft geluk, want hij heeft grote handen, maar Jorrick heeft dat niet en moet met zijn vingers 'springen'. "Poeh, knap lastig."

De Suite nr. 1 is voor twee piano's. "We spelen liever op twee piano's dan quatre mains, want met ieder een piano kun je vrijer spelen. Het mooie bij Suite nr. 1 is dat je allebei evenveel te zeggen hebt: je speelt afwisselend allebei de melodie, maar ook allebei de begeleiding. De kunst is om in de partituur de melodie er goed uit te laten komen en de balans te vinden tussen de melodie en de begeleidende noten. Dat is het moeilijke en het mooie."

Liefde, vogelgeluiden, tranen en klokgelui
Rachmaninov baseerde de vier delen van deze suite op gedichten, onder andere van Byron, en hij droeg het geheel op aan Tsjaikovsky. In Moskou voerde de componist het werk in 1893 voor het eerst uit. Het thema van het eerste deel 'Barcarolle' is lyrisch, in 'La nuit...L'amour' nemen vogelgeluiden in de schemering de luisteraar mee, in 'Les Larmes' vloeien tranen en het slot 'Pâques' is extravert en uitbundig en laat onder andere klokgelui horen.
Bij de vraag wat Enrico en Jorrick over hopen te brengen, is het antwoord helder: "We vertellen zonder woorden. We willen de sfeer van het werk, dat de fantasie de vrije loop laat, goed weergeven."

Stadsfeest
De twee musici studeerden het stuk eigenlijk in voor het Doetinchemse Stadsfeest. Op donderdagavond 30 augustus spelen ze het ergens tussen 20.00 en 22.00 uur op het hoofdpodium op het Simonsplein. Op die avond heeft Doetinchem een primeur: voor het eerst tijdens het Stadsfeest is er een avond vol klassieke muziek, met optredens van musici uit de regio. Zo treden onder andere ook Hanke Scheffer en Ella Kamerich, leerlingen van Muziekschool Oost-Gelderland, op en de Doetinchemse sopraan Irene Hoogveld die in Londen een opleiding volgt voor operazangeres.
Hoe lang de uitvoering van Enrico en Jorrick duurt? "Wisselend, soms twintig, soms vijfentwintig minuten. Het moet iets levends blijven hè."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant