Juliëtte Hofman en José Stoltenborg met een kaartje uit de wensboom; ze zoeken een fiets voor Maysoun. Foto: Miriam Szalata
Juliëtte Hofman en José Stoltenborg met een kaartje uit de wensboom; ze zoeken een fiets voor Maysoun. Foto: Miriam Szalata

Silvoldse José Stoltenborg zoekt een fiets voor Maysoun

Algemeen

ULFT - Van de meer dan 75 wensen die in de wensboom op het DRU Industriepark waren gehangen, heeft de jury er negen uitgekozen om te vervullen. Bij acht lukt dat, de negende is wat lastiger.

Door Miriam Szalata

José Stoltenborg zoekt een fiets voor Maysoun Salaymeh. Eentje die niet te groot is voor de in Ulft wonende Syrische die maar 1,57 meter lang is. "En met een zadel dat lager kan, zodat ze de voeten op de grond kan zetten'', zegt José.

De Silvoldse heeft Maysoun afgelopen zomer leren fietsen. "Op een industrieterreintje waar ik rustig kon oefenen zonder mensen en zonder auto's'', zegt Maysoun, die nooit eerder op een fiets zat.
Ze leerde het op een kinderfiets, die José na wat gezoek en rondvragen had gevonden. Handig om de beginselen mee onder de knie te krijgen, maar nu Maysoun fietsen kan, wil ze de weg op, het verkeer in. En daar is de kinderfiets niet geschikt voor. José: "We zijn nu op zoek naar een andere fiets, een volwassen model. Ik denk aan de Gazelle Maxinette, 24 inch met een zadel dat omlaag kan. Het is niet makkelijk om die te vinden. We zijn fietsenzaken af geweest, maar daar hebben we alleen een groter model gevonden. Er wordt wel wat op Marktplaats aangeboden, maar de prijzen zijn nogal hoog."

Wensboom
Omdat het zo moeilijk was een fiets te vinden, besloot José een wens op te hangen in de wensboom die in de periode voor kerstmis op het DRU Industriepark stond.
Een fiets voor Maysoun is een van de wensen die de jury uitkoos om te vervullen. Maar het is nog niet gelukt. "Deze wens is een van de grootste uitdagingen'', aldus erkent interim-directeur Juliëtte Hofman van DRU Industriepark dat het lastig is. "Fietsenproducent Van Raam heeft aangeboden mee te denken over een oplossing, maar dat is een tijdelijke.''
Het is de laatste van de negen wensen die de jury wil laten vervullen. De andere acht bleken wat eenvoudiger uit te voeren. "De inhoud van de wensen varieerde zeer'', vertelt Juliette Hofman. Heel lief was de wens van de tweelingzusjes van 5 jaar, die een vogelhuisje en een bosje bloemen voor de 'liefste opa en oma van de wereld' vroegen.''
"Een vriendin van een vrouw die weduwe werd nadat ze drieënhalf jaar voor haar man had gezorgd, vroeg om een kunstwerk voor haar, een portret van haar overleden man. We hebben een oproep gedaan, waarop acht kunstenaars reageerden. Er is een match gemaakt.'' De makkelijkste wens was die van een afdeling van Debbeshoek van Azora. "Die wilde graag oliebollen. Hans Metzemaekers van Azora die in de jury zat, zei dat hij dat zelf wel zou regelen'', zegt Hofman.
Een aangrijpend verhaal was de wens van de schoondochter van een oudere vrouw. "Deze mevrouw was ernstig ziek en heeft tot twee maal toe in een hospice gelegen, waar ze op miraculeuze wijze weer uit kwam. De schoondochter schreef dat ze de allerliefste en altijd positieve moeder is. De wens was heel eenvoudig: een nieuw zeiltje in haar huis. We helpen haar.''
Twee zusjes van tien en twaalf jaar die hun broertje niet zo vaak zien omdat hij niet thuis kan wonen, vroegen om een cadeautje voor hem met kerst. Ook die wens is gehonoreerd.

Ziekte
"Drie wensen hebben te maken met ziekte", zegt Hofman. "Een wens was er voor de ouders van een jongetje van 14 maanden dat veel in het ziekenhuis lag. De schoonouders hadden op het briefje in boom gevraagd om een weekendje-weg voor de ouders en het jongetje. Een echtpaar, waarvan de man al drieënhalf jaar vecht tegen kanker had een wens voor elkaar in de boom gehangen. Ook zij wensten een weekendje-weg. Een oma gaf aan heel graag ertussenuit te willen met haar kleinzoon van 21 die lichamelijk zwaar ziek is. Al deze wensen worden vervuld."

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant