Onverwachte 18e verjaardag Mitchel

Varsseveld - Op 14 april vierde Mitchel Roerdink zijn 18e verjaardag. Niks bijzonders zou je zeggen, ware het niet dat hij de zeldzame spierziekte SMA heeft en medici dachten dat hij niet ouder zou worden dan 10 jaar. Reden voor een ingetogen door ouders georganiseerd feestje met een gezamenlijk optreden aan huis van zijn vriend en steunpilaar zanger Henk Dissel.

door Reinier Kroesen

Spinale musculaire atrofie (SMA) is een erfelijke spierziekte. Hoe jonger de symptomen verschijnen, hoe ernstiger. Spieren worden steeds zwakker en dunner, tot men uiteindelijk mogelijk verlamd raakt. Carola, de moeder van Mitchel: “Zowel mijn man als ik zijn drager van een bepaald chromosoom. Pas toen hij 14 maanden oud was, kwamen we erachter wat er echt was. We komen uit Beltrum, maar vanwege deze aangepaste woning met badkamer en slaapkamer beneden zijn we naar Varsseveld verhuisd.”

Mitchel: “Mijn ouders zeiden als kind tegen me ‘dat mijn spieren ziek waren’ en vertelden ook eerlijk dat ik niet ouder dan 10 werd. Toen ik jonger was, wilde ik eerst niet in een rolstoel en wist niet wat ik had en waarom dat moest. Ik lag vaker in het ziekenhuis en kreeg een pin in mijn rug omdat ik scoliose heb. En nu ben ik al 18! Tot nu toe ging ik naar Het Roessingh, een school in Enschede. Sinds deze week werk ik in de dagbesteding bij Estinea in Aalten, het is wel een nieuwe uitdaging. Als het zou kunnen zou ik wel in de ICT willen werken omdat ik heel handig ben met computers; als mijn ouders of familie problemen hebben met hun mobiel komen ze bij mij. Lopen lukt niet, dat vind ik wel jammer, ik had wel willen voetballen. Ik hou van Nederlandstalige muziek en zingen, op mijn tiende heb ik een benefietconcert gehouden voor Spieren voor Spieren in de Radstake met twaalf artiesten. Daar waren onder andere Willem Barth, Jannes en Henk Dissel. Van die laatste ben ik een groot fan, heb in mijn slaapkamer allemaal posters, voorwerpen en spullen van hem. Al jarenlang ben ik goed bevriend met Henk, we spelen samen FIFA op de Playstation. Ik kan goed zingen en hoop nog eens een plaat op te nemen met hem. Ik ben vaker bij hem thuis geweest in Zeist. Hij komt ook bijna elk jaar op mijn verjaardag, we hebben een speciale band. Samen met hem heb ik wel eens opgetreden in een café, daar heb ik helemaal geen angst voor. Met de kermis hier heb ik ‘De Bom’ van Henk wel eens gezongen.”

Mitchel is best recht voor de raap en kan goed praten met iedereen. “Als Henk een liedje maakt dat ik niet zo mooi vind hoort hij het ook. Nu ben ik 18 en mag drinken, maar bier vind ik niet echt lekker, al smaakt Radler mij wel.” Als verrassing kwam ‘s avonds Henk Dissel optreden in een partytent die vader Tonny naast het huis had opgebouwd. Hij bracht een taart mee met een fotoafdruk van Mitchel en hemzelf. Samen gaven ze een klein concertje, met de buren en diverse kennissen als straatpubliek.