Boetseergroep Piet Sluiter levert veel moois op in De Oevelgunne

Gendringen – Piet Sluiter geeft al jarenlang boetseercursussen en was een niet onverdienstelijk beeldenmaker. In het nog vrij nieuwe Woonzorgcentrum De Oevelgunne gaat de inmiddels 80-jarige Ulftenaar ook daar weer mee door. Onder zijn bezielende leiding boetseert een groep creatieve bewoners er elke dinsdagmiddag onder zijn hoede, waaronder de blinde Elly Massop.

Door Reinier Kroesen 

Piet Sluiter woonde zijn leven lang in Ulft. Vanaf zijn jeugd was hij lid van Kunst Na Arbeid, in Oer. In later jaren zette hij zich bij die fanfare ook met hart en ziel in voor de jeugdopleiding. Hij heeft een grote passie voor vogels, daarnaast werd hij op een gegeven moment gegrepen door het boetseren. Je mag hem gerust beeldend kunstenaar noemen. Verschillende kunstwerken van zijn hand staan verspreid zowel in de regio als daarbuiten, waaronder het bronzen beeld van Maria van Nassau bij Huize Ulft en de oorlogsmonumenten in Megchelen. Piet heeft inmiddels zijn intrek genomen in Woonzorgcentrum Meulenbeek.

Jozef Kemperman
Het was puur toeval dat Piet ooit begon met boetseren. “Ik denk dat het in 1995 was. Jozef Kemperman ging een cursus geven in ’t Klooster in Ulft en had daarvoor een achtste persoon nodig om de groep vol te krijgen. Mijn vrouw vroeg me om mee te gaan, ik had dat nog nooit gedaan, maar vond het hartstikke leuk en ben er nooit meer mee gestopt. Jozef kreeg op een gegeven moment het verzoek om een oorlogsmonument te maken voor Megchelen, maar hij had het razend druk. Hij zei dat ik dat wel kon. Zo maakte ik in loop van jaren meer werk dat verspreid in de regio staat.”

Abstract werk 
Op een van de eerste dinsdagmiddagen in dit nog frisse jaar schoof ik aan bij de boetseerclub in Gendringen, aanwezig waren Elly Massop, Fien Mecking, Marian Scholten, Stef Sluiter, Frida te Grotenhuis en Jos Schadron. Allen al druk in de weer met een fris stuk klei, of met een al meer gevorderd werkstuk. Dieren en mensen zijn populaire onderwerpen, maar men schuwt ook het meer abstracte werk  niet. Piet: “Ze hebben me gevraagd om hier die boetseergroep op te zetten. Elke dinsdagmiddag komen we bij elkaar, een groep van ongeveer zeven cursisten. De meesten hebben vaak zelf wel ideeën wat ze willen boetseren.” Piet zit er in een rolstoel bij en heeft niet veel kracht meer in zijn handen, daarom kan hij ook geen muziek meer maken. Hij zegt dat wel erg jammer te vinden, maar de passie en het optimisme is er nog altijd en onverminderd.

Hondje
Zo geeft hij ook les aan de onvermoeibaar positieve Elly Massop, ze is al 35 jaar blind, toch ontstaan onder haar handen de mooiste creaties. De Gendringse: “Ik heb veertig jaar kunnen zien en dat is een enorm voordeel, ik heb overal nog een heel goed beeld van en boetseer nu op gevoel, met hulp van Piet. Soms zeg ik tegen hem: ik moet effe ogen hebben en dan stuurt hij mijn handen. Ik maak vooral dieren- en mensenfiguren. Mijn vingers zijn heel dun en gevoelig geworden, daarom gaat dat ook zo goed.” Het lukt Elly ook anderen te stimuleren om creatief te worden. “In het oude wooncentrum bracht Stef Sluiter me altijd met de lift naar boven. Ik vroeg hem toen om ook mee te doen met de boetseerlessen: daar zul je je broer een groot plezier mee doen, zei ik tegen hem. Hij is begonnen en niet meer weggegaan, en moet je nu eens zien wat een mooie dingen hij maakt.” In de loop van de middag levert Elly het prachtige bewijs: een vormeloos hoopje klei ontpopt zich onder haar voelende handen al snel tot een zittend hondje, compleet met hangende oortjes.” Piet is kritisch en meldt dat het beestje nog wat in elkaar zit. Elly zegt dat ze dat wel weet, maar dat hij nog geduld moet hebben, het komt goed. En hoe ze dan bepaalt of iets af is? “Dat vraag ik dan aan Piet.” Die zegt op zijn beurt lachend: “As ‘t liekt is ‘t af!”