Jos Weijkamp verlaat Metach na 52 jaar

ULFT – Na 52 jaar elke dag met plezier naar het werk te zijn gegaan breekt voor Jos Weijkamp uit Gendringen een andere tijd aan. “Vanaf 22 juli hebben mijn collega’s allemaal vakantie. Ik ook. Alleen hoef ik op 15 augustus net meer terug te komen”, vertelt Jos, met een heel klein beetje emotie in zijn stem. De inmiddels 66-jarige productiemedewerker sluit een indrukwekkende loopbaan af.

Door Walter Hobelman

“Na de lagere school ben ik als 14-jarig jongetje begonnen als polijster bij Grünewald in Gaanderen. Verder leren, dat zag ik niet zitten. De praktijk is de beste leerschool.” In 1970 begon Jos als parttimer en ontwikkelde zich al snel tot ‘de beste polijster van het bedrijf”, zoals hij zelf trots durft te zeggen. “Na 29 jaar werd het bedrijf overgenomen door Resink in Terborg, dat vervolgens een aantal keer verhuisde en uiteindelijk hier in Ulft terecht is gekomen.” Sinds 2009 is Metach de naam van het bedrijf dat ‘sterk is in metaal’ en verschillende metaalbewerkingswerkzaamheden uitvoert.

In 52 jaar is de metaaltechniek enorm veranderd. Jos is altijd Jos gebleven en heeft altijd kunnen doen waar hij goed in is. “Bijscholen of zo, dat heb ik nooit gedaan. De modernere machines, met computers en zo, dat is niets voor mij. Ik heb al die jaren eigenlijk steeds met dezelfde machines gewerkt.” Jos wordt door zijn werkgever omschreven als een “praktisch ingestelde medewerker die staat voor zijn werk. Jos voelde zich als een vis in het water op de persafdeling.”

Soort robot
Er is veel waardering voor de manier waarop hij zijn werk deed. “Jos heeft nooit de kantjes eraf gelopen en het siert hem, dat hij ook na 52 jaar nog steeds zijn beste beentje heeft voorgezet, tot en met de laatste werkdag.” In de afscheidsspeech is Jos omschreven als een soort robot, vertelt hij met enige trots. “De aantallen die ik per dag kan maken, dat lukt niemand in het bedrijf.”
De laatste jaren ging het allemaal iets minder makkelijk. “Tegenwoordig moet ik na een uurtje hard werken toch wel even een klein rondje lopen. Maar daarna ga ik weer vol gas aan de slag.”

De laatste werkdag komt er dus bijna aan en daarom is Weijkamp verrast met een bezoek van zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen op zijn werkplek. Zij kregen een rondleiding door het bedrijf en er is alvast afscheid genomen. “Mijn kinderen hebben niet gekozen voor een baan in de metaal. Dat geeft niet, ze moeten doen wat ze leuk vinden. Werken met plezier, dat is het allerbelangrijkst”, zegt Jos.

Wat Jos in de komende tijd gaat doen weet hij nog niet. “Eerst vakantie houden en daarna kijk ik wel weer verder”, zegt hij. Als hij zich laat ontvallen dat hij wel graag in de tuin werkt, reageren verschillende collega’s direct met “O, dan kan je mooi bij mij het gras komen maaien.” Jos hoort het lachend aan. “Het is wel mooi geweest”, stelt hij vast. “Ik heb mijn werk altijd met veel plezier gedaan en nu is het wel goed zo.”