Otwin en Karin van Dijk. Foto: Roel Kleinpenning
Otwin en Karin van Dijk. Foto: Roel Kleinpenning foto Roel Kleinpenning

‘Oude IJsselstreek is een stoere gemeente’

XInterviews & Achtergrond

GENDRINGEN – Voordat we officieel aan het eindejaarsinterview beginnen maakt burgemeester Otwin van Dijk al een eerste statement. ”Je weet dat ik niet van het formele ben, dus het is gewoon jij en jou. Ook wat dit interview betreft. Dan is dat vast duidelijk voor de lezers.”

Door Walter Hobelman

Otwin, we kunnen er niet omheen, dus laten we het maar gelijk bij de kop pakken. De coronacrisis. Wat heb je erover te vertellen?
“Allereerst dit. Vorig jaar rond deze tijd hadden we de hoop dat we met een spuitje (dat er toen nog niet was) dit jaar de problemen achter ons konden laten. De hoop dat het vaccin ons terug zou brengen naar het ‘normaal’ zogezegd. Inmiddels is duidelijk dat het anders is gegaan en dat voelt niet goed. De avondklok, de lockdowns, het zorgt voor veel on-Nederlandse taferelen en onvrede. Corona raakt veel meer dan alleen de volksgezondheid, het is meer dan alleen een virologische crisis, het doet wat met onze samenleving.”

Volgens de burgemeester maakt de crisis duidelijk dat er een aantal dingen onder een vergrootglas liggen. Hij noemt de kansongelijkheid. “Kinderen bijvoorbeeld die achterstand oplopen omdat ze thuis niet de mogelijkheden hadden om het thuisonderwijs goed te kunnen volgen. ZZP’ers die zeker in het begin ook erg kwetsbaar waren voordat er regelingen tot stand kwamen. Ik hoop nu op twee dingen. Ten eerste dat er nu een sociaal maatschappelijke agenda komt om de kansongelijkheid aan te pakken. Het tweede is een wat kritischer punt. De wispelturigheid in dit coronabeleid maakt dat mensen murw zijn geworden. Ik hoop echt dat er in 2022 meer gewerkt wordt met een bepaald soort van voorspelbaarheid. Corona is nog wel een paar jaar onder ons. We moeten niet alleen klimaat adaptief gaan werken maar ook corona adaptief en misschien moeten we vanaf nu ook wel dingen anders gaan doen.” 

Moet ik in die lijn ook de brief zien die op 14 december door alle burgemeesters naar meneer Rutte is gestuurd?
“Inderdaad. Laat me duidelijk zijn. Ik zou niet graag in de schoenen van de heren Rutte en De Jonge willen staan. Het is niet niks wat ze voor hun kiezen krijgen. Maar zo langzamerhand wordt het toch tijd voor voorspelbaarheid in het beleid. Niet alles top-down afkondigen, maar laat iedereen zelf meedenken en meepraten en met ideeën komen hoe er per sector op een goede manier kan worden omgegaan met corona. Maak mensen mede-eigenaar van het probleem. Benut de kennis die er is.”

Zelf ben je nogal actief op social media en deel je nauwgezet de informatie over de aanpak van de crisis. Je krijg daar nogal eens wat stevige reacties op. Denk je soms niet als je op ‘verzenden’ drukt: “Daar gaan we weer?”
“Nee hoor. Het is mijn taak om dit te doen. Ik vind het belangrijk om met eigen woorden het ‘waarom’ te benoemen. Als je zend, moet je ook durven incasseren. En ik vind het ook wel leerzaam. Ik heb afgelopen jaar een aantal mensen uitgenodigd die er een totaal andere zienswijze op nahouden dan ik en die dat graag aan mij wilden uitleggen. Ik heb goed naar ze geluisterd en ik snap nu waar hun gedachte vandaan komt, maar begrijpen doe ik het nog steeds niet.”

Corona vereist ook een andere denkwijze. Heb je daar een voorbeeld van?
“De traditionele nieuwjaarsreceptie van de gemeente wordt verplaatst. Gelet op de huidige coronasituatie en de maatregelen kan de receptie begin januari 2022 niet doorgaan. We gaan ervan uit dat dat in de zomer, waarin het virus minder om zich heen lijkt te grijpen, wel weer Dus geen receptie in januari maar een zomerreceptie. En jij mag in de krant schrijven dat die plaats gaat vinden bij Huis Landfort in Megchelen. Meneer Dessing, eigenaar van het Landfort, weet dit misschien nog niet officieel, maar dan leest hij het alvast in de Gelderse Post. Tijdens deze zomerreceptie kan iedereen ook kennis maken met de nieuwe gemeenteraadsleden, die op 16 maart worden gekozen tijdens de gemeenteraadverkiezingen. En wellicht ook al met het nieuwe college.”

Een ander belangrijk onderwerp op dit moment is je herbenoeming. De eerste zes jaar zitten erop, de herbenoemingsprocedure is in gang gezet en in februari moet er duidelijkheid over zijn. Hoe sta je hier zelf in?
“Dat begint natuurlijk met de vraag die ik mijzelf moet stellen: “Wíl ik wel doorgaan?” Het antwoord daarop had ik al vrij snel. Vervolgens heeft ook Karin, mijn vrouw, hierin iets te zeggen. Nu mogen ook anderen hierover hun mening geven. Voor de duidelijkheid; ja, ik wil graag nog verder als burgemeester, want ik ben nog niet klaar. Ik heb het hier ongelofelijk naar mijn zin en heb een hele coole baan. De mix tussen hele persoonlijke gesprekken met inwoners en vervolgens een overleg met advocaten en beleidsmedewerkers over de aanleg van een nieuw bedrijventerrein zorgen voor veel afwisseling en ik vind het allebei interessant. Het ambt kost veel tijd (weken van 70 uur zijn normaal) maar ik doe het graag. En kan het ook doen dankzij de steun van Karin.”

Nu maak je zelf al een mooi bruggetje naar mijn volgende vraag. Hoe belangrijk is Karin voor je? Zij is de stille kracht op de achtergrond volgens mij en verdient het wel om ook eens in de schijnwerpers te staan?
“Absoluut! Zij is soms vóór, maar zeker ook vaak achter de schermen, de stille kracht waardoor ik dit werk kan doen. We zijn echt een teampje. Doordat ik in een rolstoel zit, kan ik simpelweg bepaalde dingen niet zelf doen. Ik kan niet stofzuigen en als ik zelf mijn veters zou moeten strikken duurt dat een half uur. Daarin is Karin echt mijn steun. Daarnaast heeft ze een mooie rol om mij te ‘sturen’. Soms ben ik euforisch over iets en dan kan zij heel relativerend reageren. Andersom, als ik ergens van baal of moeite mee heb, is zij degene die me helpt om daar niet in te blijven hangen. We kennen elkaar nu twintig jaar en door corona hebben we elkaar nog beter leren kennen. Als raadslid, wethouder, kamerlid en burgemeester was ik natuurlijk vaak veel van huis, nu werd ons huis mijn werkplek en dat was wel even schakelen.”

Je hebt haar dit jaar wel extra aan het werk gezet door je ongeluk tijdens je vakantie? 
“Ja, dat kan je wel zeggen. Ik kwam in Frankrijk ten val met mijn handbike en heb vijf kilometer gereden met een op twee plaatsen gebroken elleboog. Het werd een lesje in nederigheid en afhankelijkheid. Zeven weken lang mocht ik niets met die elleboog doen en dat zorgde ervoor dat alles dubbelintensief werd voor Karin.”

In 2022 zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Met nieuwe partijen en meer versnippering. Maakt dit de lokale politiek sterker of juist niet? 
“Ik vind dat het mooie van ons systeem. Iedereen kan een partij oprichten en daardoor worden alle geluiden vanuit de samenleving gehoord. Het is een mooie afspiegeling van ‘het volk’. Daarnaast betekent democratie dat je moet samenwerken. Dat beteken dat je moet leren omgaan met andermans mening. Democratie staat voor ‘strijd en verbroedering’. Zoek die verbroedering is mijn advies.
Hier in Oude IJsselstreek zie ik dat steeds meer gebeuren. Het is niet meer coalitie versus oppositie. Steeds vaker worden met wisselende meerderheden besluiten genomen. Er zijn de afgelopen periode best wel stoere besluiten genomen: we wonen in een gemeente met lef. Ik hoop dat die houding van ‘we fixen het samen’ blijft bestaan.”

Het vertrouwen in de landelijke overheid is laag. Welke invloed heeft dat op de lokale politiek?
“Laten we eerlijk zijn. De landelijke politiek maakt het er ook zelf wel een beetje naar. Ik hoef alleen maar ‘toeslagenaffaire’ en ‘formatie’ te zeggen en iedereen weet genoeg. En ja, dat vertaalt zich helaas vaak onterecht door naar de lokale politiek. Besef goed dat raadsleden al dat werk doen naast hun reguliere baan. Er wordt heel veel tijd van de raadsleden gevraagd en ondanks het harde werk krijgt men soms kritiek over zich heen. Het ‘Haags gedoe’ moet Oude IJsselstreek niet overschaduwen. Laten we aan de rest van Nederland maar laten zien dat we het hier anders doen. Het roer gaat hier echt om. In de zoektocht naar een menselijkere overheid lopen wij hier in Oude IJsselstreek voorop. De overheid moet je bondgenoot zijn, als je pech hebt in het leven.”

Otwin van Dijk. Foto: Roel Kleinpenning

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant