Carnaval

Carnaval

Of ik nou als leeuw verkleed was, als oranjefan, muppet of als militair. Jarenlang heb ik het het carnavalsfeest aardig geconsumeerd en met veel plezier gevierd. Ik had er veel schik in tijdens de verschillende feestavonden, pronkzittingen en enkele optochten; onwijs veel plezier. De herinneringen zijn nog levend, ik zal er u niet eindeloos mee vermoeien.

Als je echter ouder wordt ga je toch iets anders tegen zo’n festijn aankijken. Ik vind het nog steeds machtig om te zien hoe veel plezier eenieder aan carnaval ontleent, maar zelf word je wat gematigder. Je kijkt nog wel een optochtje, maar de avonden tot in de late uurtjes, met vaker een leuke vrouw aan je arm dan lief voor je is en met te veel drank in de kwakert laat je nu aan je voorbijgaan. Je bent immers ook niet meer de jomgste.

Wat dezer dagen wederom opvalt, is de enorme saamhorigheid die bij carnaval hoort. Zelden gedoe, veel plezier, ons kent ons en ‘onmunnig veul’ gezelligheid. Oud-dorpsgenoten komen een weekeinde speciaal ‘thuis’ om als een soort reünie het carnavalsfeest mee te maken. 

Apart toch, want bijna elke weekeinde staat de laatste jaren het uitgaansgeweld op nummer een in de lijst met veelgelezen artikelen in de media. Ramptoeristen als we zijn, kijken we naar berichtgeving van weer een steekpartij, kille moordaanslag, ruzie met al dan niet dodelijke afloop. Juist rond carnaval lijken er minder incidenten te zijn, of ik moet mij ernstig vergissen. Carnaval lijkt daarmee iets bovennatuurlijks te bewerkstelligen, een feest van tijdelijke verbroedering of zo. Ik zeg dit bewust niet in Limburg, straks denken ze daar namelijk nog dat carnaval écht boven alles verheven is. 

Ook in onder meer Zillewold, Iseldonk, Vossendarp, Zinkputdarp was het weer een weekeinde vol dolle pret en leuke ontmoetingen. Mooie creaties, lieflijke gekleurde snoetjes en uiteraard een paar consumpties om de intern gestegen lichaamstemepratuur te koelen zeg maar. Het verkleedfeest met mooie optochten sloot aan bij de harmonie die past bij het carnavalsfeest anno 2023. Daarnaast een grote dosis niet al te moeilijke muziek, meezingers die voor iedereen mee te blèren zijn, onbezorgd een feestje vieren op straat zonder het gevaar gelijk een boa wegens geluidsoverlast op je nek te krijgen. 

Ik heb geen onvertogen woord gehoord, geen incident gezien. Voor mij hét bewijs dat in een steeds verhardende en steeds individuelere maatschappij het toch nog wel degelijk kan. Soms denk ik daarom, was het wat dat betreft altijd maar carnaval.