Songfestival

Songfestival

Het is weer voorbij, gelukkig. Het Eurovisie Songfestival leverde me dit jaar weer de nodige jeuk op. Een bij mij onbekend Nederlands duo, een ‘niet zo’n vloeiende voorbereiding’ en daar ook nog eens onevenredig veel aandacht aan geven. Zijn er nu echt geen andere problemen vroeg ik me hardop af?

Het plezier dat mensen eraan beleven wil ik ze niet afpakken, maar ik ben blij dat deze ‘songcontest’ geen eerste en tweede ronde kent, maar dat ze meteen met de halve finale beginnen. Tientallen mensen beïnvloeden de deelnemers op het gebied van repetities, dans, zang, kleding, performance en een stuk achtergrondbeeld, de deelnemers worden geleefd.

Het is frappant hoe zo’n marketingmachine werkt om in de aanloop naar het liedjesfeest. Zelfs iemand die zich afzijdig houdt, ontkomt niet aan de informatie over de variërende toonhoogte van onze Nederlandse deelnemers. En dreigt een ‘nieuwsfeit’ niet te worden opgepakt, dan hebben we gelukkig Jan Smit en Cornald Maas nog om voor ons deze info te becommentariëren. 

Waar ik me wel op verheug zijn juist festivals deze zomer, waarbij het woord ‘song’ op een veel prettiger manier wordt ingevuld. Ongedwongen genieten van een stukje muziek, een biertje en het gezelschap van gelijkgestemden. Reurpop, Zwarte Cross, Huntenpop. Wat al deze festivals gemeen hebben is dat de bezoekers er doorgaans positief zijn, maar vooral authentiek, iets dat ik elders niet altijd meer tegen kom.

Nee, vergeleken met het Songfestival, geef mij dan maar het Wiekens volkslied, gespeeld door de Sound Selection, welke begin jaren tachtig dé coverband van de regio was. De plaat van destijds is tijdloos en spreekt ook nu nog een grote groep mensen aan. Muzikaal is het anno 2023 natuurlijk geen hoogstandje, maar het gevoel dat wordt overgebracht is een gevoel van trots zijn op je geboortestreek.

Was i’j noar Gendringen um wat grei te halen, ‘t peerdstug te maken of de rog te loaten malen wordt er onder meer bezongen. Een simpele zin, maar oh zo mooi. 

Ondanks de halve eeuw die het nummer bijna oud is, hoor je deze song nog regelmatig door de luidsprekers schallen. Ik luister er graag naar, omdat het me een gevoel van thuiskomen geeft, thuis in de Achterhoek.