'Zonder muziek ben ik niet helemaal heel'
ETTEN Janthe Schepers trad onlangs op in de finale van het Open Podium in Amphion. Met haar drie nummers – Fifteen, Darling en Devil – won ze de pers- en publieksprijs. Hoe kwam de 17-jarige singer-songwriter zo ver? Hoe ziet ze haar toekomst?
Door Josée Gruwel
Met haar karakteristieke stemgeluid, haar passende begeleiding op de vleugel en de charmante samenwerking met een gelegenheidsbandje kreeg Janthe het publiek vanaf de eerste inzet doodstil. Maar er was meer: de teksten van haar zelfgeschreven liedjes sneden soms dwars door de ziel, zoals bij het nummer Darling. ,,Please just come home" klonk de gepassioneerde smeekbede, recht vanuit het hart. Het nummer bezorgde kippenvel. Luisteraars identificeerden zich met het verhaal. Dat was de bedoeling, want: ,,Ik vertel verhalen uit mijn leven, wil het gevoel overbrengen door de teksten. Het moet zo zijn dat mensen echt luisteren naar de tekst. Tekst vind ik heel belangrijk."
De hartstocht, de iets teveel dynamiek, waarmee het lied gezongen werd is begrijpelijk voor wie het achtergrondverhaal kent. ,,Ik schreef het nummer begin september, want mijn vriendje zat 2,5 maand in het buitenland. Hij is de dag voor de finale teruggekomen, omdat hij me wilde horen zingen en zat in de zaal."
'Ik wil het gevoel overbrengen door de teksten'
Janthe is opgegroeid met muziek. Haar moeder speelt piano en haar vader gitaar. ,,Er stond ook altijd muziek aan. Als dat niet zo was en we zaten bijvoorbeeld aan de keukentafel te kleuren, dan zongen we samen liedjes. Op feestjes, ook bij opa en oma, trad ik vaak met een achternichtje op. We deden dansjes op muziek van K3 bijvoorbeeld. In onze familie was dat een soort traditie: als we bij elkaar kwamen hielden de kinderen voordrachtjes."
Van haar achtste tot haar elfde had Janthe pianoles. Maar noten lezen kostte haar veel moeite. Ze leerde het snelst door te luisteren en na te spelen. Pianoles, leren uit een boek, was dus niet haar ding. Ze ging van les af en leerde sindsdien zichzelf nieuwe accoorden aan. Vanaf haar dertiende heeft ze zangles op de Muziekschool in Doetinchem. Daar voelt ze zich goed bij, kan ze haar eigenheid behouden.
,,Want ik wil wel mijn eigen vrijheid houden en niet beïnvloed worden en een richting uitgaan die eigenlijk niet bij me past." Daarom heeft de singer-songwriter, die op het Isala 6 VWO volgt, ook geen muziek in haar pakket. ,,Mijn stijl is pop, maar dan wel met diverse stijlen. Al naar gelang mijn gevoel kies ik bijvoorbeeld voor een ballad of een jazzy uitvoering. De teksten zijn in het Engels, want deze taal past het best bij mijn gevoel. In het Nederlands klinkt het al gauw te rechttoe rechtaan. Het zou trouwens wel een uitdaging zijn om poëtische teksten te schrijven."
Elke dag zingt en speelt Janthe thuis in een aparte kamer waar de piano staat. Vanaf haar twaalfde maakt ze eigen muziek en schrijft teksten. ,,Ik luister niet zo heel veel naar muziek, maar heb wel voorbeelden, zoals de Australische popzangeres en songwriter Sia en de Amerikaanse singer-songwriter en actrice Sara Barailles.
Op het Isala voelt ze zich gewaardeerd. Vanaf haar veertiende doet ze er elk jaar mee aan Isala Musica, een happening waarbij muzikale talenten een podium krijgen. ,,Eerstdaags komt Isala Musica er ook weer aan. Maar ik ga nu niet uitpakken, want ik zit in het examenjaar en het halen van mijn diploma heeft nu prioriteit."
Met het Interscolair Muziek Festival 2014 in de Muziekschool vaardigde Janthe het Isala College af en behaalde ze de publieksprijs Pop/Rock met haar nummer True Love Never Grows Old. Een lied waarin ze de dementie van haar opa beschrijft en de impact die dit heeft op haar oma.
,,Het allermooiste moment bij mijn optredens was tijdens een avond dat ik True Love Never Grows Old zong voor de Stichting Alzheimer in Het Borghuis in Doetinchem. Erna kwam een betrekkelijk jonge vrouw naar me toe bij wie de diagnose Alzheimer was gesteld. Ze vroeg of ze me een knuffel mocht geven, want het nummer had haar zo geraakt."
Bij het Open Podium trad Janthe op met een gelegenheidsbandje, met drummer Wouter Weijkamp, gitarist Stephan Italiaander en basgitarist Jurgen Kraaijvanger. ,,Ze stelden zich helemaal in dienst van mij op. Dat vond ik zo leuk en bijzonder. Al heel snel hadden we een goeie match. De samenwerking was echt top."
Na de kick van het Open Podium, de prijzen en de mooie reacties gaat Janthe verder met de orde van de dag. Ze wil verloskunde gaan studeren en natuurlijk doorgaan met muziek maken en zich daarin ontwikkelen. ,,Want zonder muziek is het alsof ik niet helemaal heel ben."