Vondst menselijke resten bij NH-kerk
SILVOLDE - Bij de werkzaamheden bij de oude Mauritiuskerk, nu de Nederlands Hervormde kerk in Silvolde, zijn tot nu toe al acht intacte graven gevonden (skeletresten). Deze worden door een specialist verder onderzocht om te kunnen bepalen wat het geslacht is geweest, de leeftijd van de verschillende personen en in wanneer deze zijn begraven. Wanneer alle graven geborgen zijn kunnen de geplande infrastructurele werken worden voltooid.
Ten behoeve van het plaatsen van infiltratie-units op het terrein achter de St. Mauritiuskerk voert Econsultancy momenteel een archeologische begeleiding van de graafwerkzaamheden uit.
Acht graven met skeletresten
De oorspronkelijke St. Mauritiuskerk was rond 1100 ontstaan uit de Hof te Silvolde en rond 1240 verbouwd tot kerspelkerk. De Oude Mauritiuskerk ging in 1674 na de reformatie over naar de protestanten. Het terrein rondom de kerk werd gebruikt als kerkhof vanaf 1100 dan wel vanaf 1240 na Chr. tot aan 1829 na Chr. Tot nu toe zijn er al 8 intacte graven gevonden (skeletresten). Deze zullen door een specialist verder worden onderzocht om te kunnen bepalen wat het geslacht is geweest, de leeftijd van de ver¬schil¬lende personen en in wanneer deze zijn begraven. Wanneer alle graven geborgen zijn kunnen de geplande infrastructurele werken vervolgens worden voltooid.
De naam Silvolde komt voor het eerst voor in het jaar 1188. Silvolde komt van: sil het Germaanse woord suli, een huis dat uit één ruimte bestaat. Volde komt van het woord wold, grond begroeid met elzen, wilgen en laag struikgewas. Dit is niet de enige verklaring van de naam. Als alternatief kan de naam Silvolde komen van de woorden Isala (IJssel) en wold (woud).
Silvolde maakte in de dertiende eeuw deel uit van het graafschap Lohn. In 1316 blijken de gerichten en Silvolde echter allodiaal bezit te zijn van Van Heinsberg, die er dan Hendrik van Wisch mee beleent. De kerk van Silvolde is een dochterkerk van de Laurentiuskerk in Varsseveld en werd daarvan tussen 1234 en 1246 afgesplitst. Beide parochies maakten deel uit van het bisdom Münster. Deze oorspronkelijke St. Mauritius kerk was rond 1100 ontstaan uit de Hof te Silvolde en rond 1240 verbouwd tot kerspelkerk. De toren en het koor werden in 1425 toegevoegd. De Oude Mauritiuskerk ging in 1674 na de reformatie over naar de protestanten.
Op de oudst bewaarde getekende kaart van Silvolde uit 1747 is de St. Mauritiuskerk goed te herkennen (zie figuur 7). De laatste grote verandering aan de kerk vond plaats in 1748 toen de torenspits vervangen werd door een Toscaanse koepel. Ten aanzien van het plangebied is het belangrijk dat vooral het terrein aan de achterzijde van de kerk is gebruik als kerkhof, dat op de kadastrale kaart uit 1827 duidelijk wordt aangegeven (zie figuur 8). Het westelijk gelegen terreindeel lag vermoedelijk net buiten het kerkhof en was waarschijnlijk bebouwd
Op 14 juli 1825 werd Silvolde getroffen door een grote brand. Daarna werd een rooms-katholieke waterstaatskerk gebouwd, die in 1931 werd vervangen door de huidige Sint-Mauritiuskerk ontworpen door de architect Johannes Sluijmer.
Dit sluit aan bij de melding van de oudheidkundige vereniging Old Sillevold die op 15 januari 2015 hetvolgende hebben aangegeven: `Rondom de NH kerk is het circa 1000 jaar geleden begonnen. Rondom de kerk is tot circa 1829 een begraafplaats in gebruik geweest. Bij restauratiewerkzaamheden in de jaren '60 van de 209e eeuw zijn hier menselijke resten aangetroffen.
Op basis van het ontstaan van het Hof Silvolde en de latere St. Mauritiuskerk kunnen inhumatiegraven daterend vanaf 1100 na Chr. of vanaf 1240 na Chr. tot aan 1829 na Chr.