Achteruitkijkspiegel
Hoewel ik de 50 jaar nog niet eens heb aangetikt, ik ben van bouwjaar 1975, keek ik soms al met weemoed in de achteruitkijkspiegel naar de verleden tijd. Niet dat alles nu slecht is, dat zeker niet, maar herinneringen heb je toch niet voor niets, dacht ik.
De vrijdagmiddagborrels bij mijn eerste werkgever in Varsseveld, vanaf 16.00 uur een biertje of frisje doen op vrijdag. Het was wekelijks een leuke afsluiting van de week, en ze werden leuker en leuker. Totdat de werkgever opeens aangaf dat hij 22.30 uur als eindtijd toch zwaar overdreven vond, evenals het groeiend aantal bakken bier dat hij steeds maar weer financierde. Ook de plaatselijke horeca was destijds niet zo gecharmeerd van ons met een 'extra etablissement' in het dorp, het kostte hen klanten.
Het was een tijd van kermissen bezoeken in mijn jonge jaren, draaien op feestjes en partijen in Ulft, Netterden en Gendringen, veel voetbalduels bezoeken in de regio, van interlands tot oefenpotjes en wedstrijden van de tweede elftallen, het kon niet op. Werken was (en is) geen vies woord, dus deed ik dat met veel plezier. Vervelen was een werkwoord dat in mijn woordenboek niet voorkwam.
Al dat terugkijken, ik besloot recent dat ik dat niet meer wilde. Oud zeer opruimen kan, een ruzie die nergens over ging bijleggen kan ook. Maar steeds maar weer herinneringen ophalen, ik werd er moe van. Ik probeer nu meer vooruit te kijken en me verheugen op alles wat komen gaat. Een trouwerij van een vriend, een paar weken vrij van werk, een bezoek van mijn zusje, een etentje bij een vriendin die ik al maanden niet meer gesproken hebt of gewoonweg het lezen van een goed boek.
Een beetje mijmeren en fantaseren kan ook geen kwaad, en dan denk ik bijvoorbeeld aan een vierbaansweg in de Achterhoek, SDOUC dat over een paar jaar vierde divisie speelt, kinderen die weer ouderwets stoeprand spelen en James Blunt die een intiem concert geeft in de DRU Cultuurfabriek, met Passenger in het voorprogramma.
Toen werd ik wakker. Ik bezocht mijn ouders en moest even snel een boodschap doen voor de winkel sloot. Ik stapte op de e-bike van vaders en sjeesde de straat uit. Ik voelde me wat ongemakkelijk en zocht waardoor dat kwam.
Ah, het was deze fiets, met twee van die buitensporig grote buitenboordspiegels. Handig voor hen die ze nodig hebben, maar mij gaf het onrust. Ik klapte ze in en reed snel verder.......de toekomst in.