Sportpark

31 januari 2023, 09:00 Opinie

Sportpark

Waar komt de nieuwe thuisbasis van de nieuwe voetbalclub die SDOUC en Ulftse Boys in Ulft willen vormen. Die vraag houdt de afgelopen maanden velen bezig. Een nieuw sportpark, geven de clubs aan, een bestaande accommodatie roept de gemeente Oude IJsselstreek. Sporten is belangrijk, en daarbij is het van wezenlijk belang dat een overheid faciliteert. Vele vrijwilligers steken hun nek dagelijks uit om grote aantallen mensen aan het voetballen te houden, daar mag best wat tegenover staan. Het onderzoek naar de ideale locatie leverde voldoende duidelijkheid op. De voetbalclubs zouden aan de Vicarisweg een nieuwe start willen maken, maar een gemeente zou een gemeente niet zijn als er toch weer beren op de weg worden gezien. Het SDOUC-sportpark is volgens de wethouder immers het meest geschikt. Daarbij gaat de gemeente er voor het gemak ook aan voorbij dat de eisen van deze tijd heel anders zijn dan die van pakweg dertig jaar geleden. Dit betreft niet alleen de inrichting van de kantine, maar ook de ontwikkeling van kunstgras, de opkomst van het meisjes- en vrouwenvoetbal, het aantal kleedaccommodaties, parkeerbeleid en het rendabel maken van een multifunctionele accommodaties en het stimuleren van saamhorigheid. Dat dit met beleid gebeurt, lijkt logisch, al is de kracht van elke organisatie dat het ook luistert naar de hoofdrolspelers in plaats van steeds zelf de eerste viool te willen spelen. Een volksvertegenwoordiging mag dan gekozen zijn, het wil niet zeggen dat B&W carte blanche hebben gekregen met de verkiezingen. Enkel kijken op welke wijze het de gemeentelijke portemonnee het minste geld kost, is kolder. Vrije tijd en gezondheid, waar we met zijn allen de mond vol van hebben, mag immers best wat geld kosten. Maar verdienmodellen waar de bouwgrond het meeste oplevert lijken het doorgaans in Nederland vaker te winnen van het stimuleren van sportclubs, in welke tak van sport dan ook. Na dit poltieke gerollebol in de Achterhoek denk ik met weemoed aan mijn bezoeken aan Australië. Waar sport- en speelplaatsen bij scholen prioriteit nummer één zijn, waar verenigingen buiten ‘schoolse uren’ gebruik van deze accommodaties maken, waar de overheid niet alleen zegt dat sport belangrijk is, maar er ook naar handelt. Bijvoorbeeld door in elke school elke ochtend te beginnen met een verplichte ‘fitness’ op de sportvelden buiten, in elke klas. Dit naast de twee uur gym per week en een verplichte zwemles, voor de leerlingen van groep zes en hoger zelfs in zee. Niet alles Down Under hoeft overigens gekopieerd te worden, al heeft het wekelijks met de school het volkslied zingen ook wel weer iets van gemenschapszin. Het gaat bij de sport trouwens heel vaak niet om winnen, maar loop in Sydney en je ziet er bijkans meer hardlopers dan toeristen op Biondi Beach. De Australiërs zijn niet voor niets succesvol in vele sporten. De basis daarvan ligt in scholing, plezier en faciliteiten. Misschien eens een dienstreisje plannen vanuit het gemeentehuis in Gendringen, misschien levert dat meer op dan sporten als noodzakelijk kwaad zien.