‘Wij doen hier het licht niet uit’

Silvolde – Dit jaar bestaat de geloofsgemeenschap H. Mauritius Silvolde 5 jaar. Tijd om even stil te staan bij dit eerste lustrum. “We voldoen aan een behoefte, want we hebben nu meer mensen in kerk dan eerder. De reden dat er meer mensen komen is misschien de vernieuwing van het pastoraat”, geeft Gerard Mientjes van de locatieraad aan. “De vieringen hebben wel een Bijbelse achtergrond waarin de lezingen uit het Evangelie centraal staan. Maar elke zondagviering heeft een bepaald thema dat aansluit bij de wereld om ons heen. Een thema dat de mensen aanspreekt.” 

Door Carla van der Meer

“Het bestuur van de Verrijzenis Parochie gaf in 2013 aan dat ze begonnen met het sluiten van kerken”, zegt Joop Kraan van de locatieraad. “Toen duidelijk werd dat de H. Martinuskerk in Silvolde in 2018 aan de eredienst onttrokken zou worden, kwamen de mensen in Silvolde in opstand. Gerard is één van de motoren geweest om de kerk voor Silvolde te behouden. Wij hebben toen gezegd: wij doen hier het licht niet uit. Wij blijven aan de gang. Zo zijn de coöperatie en geloofsgemeenschap met Pastoraat van Nabijheid ontstaan.”

Kerkbezoek toegenomen
Er is toen gekeken op welke manier de kerk behouden kon worden voor de gemeenschap. “We moesten zorgen dat de kerk niet in de verkoop kwam”, zegt Mientjes. “De coöperatie H. Mauritius is toen opgericht. De locatieraad Silvolde bestond al. De leden hiervan hebben de koppen bij elkaar gestoken en het Pastoraat van Nabijheid kreeg invulling. Het kerkbezoek is in deze 5 jaar toegenomen, juist waar je op andere plekken een terugloop ziet.” Het Pastoraat van Nabijheid wil de grondslag zijn voor een gemeenschap waarin mensen samenkomen om te bidden en te vieren. We willen een gastvrij huis zijn voor iedereen. Er is verbondenheid door liefde, zorg en respect voor elkaar en bemoediging en troost in vreugde en verdriet. “We werken ook samen met de Protestantse kerk”, zegt Jozef Oostveen van de locatieraad. “Met Sint Maarten bijvoorbeeld organiseren we de lampionnentocht en als voorbereiding op Kerstmis de herdertjestocht. We houden ook gemeenschappelijke vieringen.”

Je wordt elke keer geraakt
De geloofsgemeenschap wordt draaiende gehouden door zo’n 125 vrijwilligers en houdt zich bezig met vieringen (liturgie), diaconie, catechese, gemeenschapsopbouw en voorlichting en pr, onder andere via Facebook. “We prijzen ons gelukkig met het Liturgieberaad, een groep van zo’n 12 mensen die hier één keer in de maand en op kerkelijke feestdagen de gebedsdienst verzorgen”, vertelt Kraan. “Elke maand bereiden 3 of 4 mensen de viering voor. Je wordt elke keer weer geraakt door wat je elkaar te zeggen hebt. We hoeven niet meer het format van de Eucharistieviering aan te houden omdat de kerk aan de eredienst is onttrokken. In onze viering brandt altijd de paaskaars. Die is ook gewijd. Wat we toegevoegd hebben zijn de 7 kaarsen op de menora die we branden om inspiratie te zoeken.”

Koffie
Na de viering op de eerste zondag van de maand volgt het diaconale deel. “We schenken dan koffie”, zegt Oostveen. “Steeds meer mensen nemen hieraan deel. Er is behoefte aan het maken van een praatje en het feeling houden met elkaar en wat speelt bij de mensen.” “Het zijn vooral wat oudere mensen die komen”, zegt voorzitter Rob Splitthoff. “We voorzien in een behoefte. Het aantal mensen dat komt, blijft vrij constant. Dat is de verdienste van de mensen van de gebedsviering. Vijf jaar geleden was het een sprong in het diepe. Maar het is een goede keus geweest.”

Preek door een leek
“We halen de beleving van deze tijd erbij, waardoor het leeft bij de mensen”, aldus Oostveen. “We zijn vrij om onze vieringen zelf in te delen en zelf een thema te kiezen.” “Vanaf het eerste begin hebben we gezocht hoe we de boodschap kunnen overbrengen”, zegt Kraan. “Dat kan onder andere door visualiseren, bijvoorbeeld over het op weg zijn, met schoenen en rugzakken op het priesterkoor. Bij de dingen die elke dag spelen, wordt een thema gezocht. Dat sluit meer aan bij de beleving van de problemen van elke dag. De preek door een leek, waarbij maatschappelijk prominente mensen vanuit hun hart hun licht laten schijnen is daarbij een krachtige vorm. Op 4 februari waren er meer dan 130 mensen in de kerk toen burgemeester Otwin van Dijk de preek deed.”

Pijnpunt
“Het grote pijnpunt zit erin dat we deel zijn van de Maria Laetitiaparochie, maar dat we geen enkele steun of betrokkenheid ervaren”, oppert Kraan. “We zitten als geloofsgemeenschap op een eiland. Er is geen pastoraal beleid om de geloofsgemeenschappen te ondersteunen.” “We zijn daarom trots dat gelukt is wat we wilden realiseren”, zegt Splitthoff. “Dat komt mede door onze 125 vrijwilligers die sterk bijdragen aan de geloofsgemeenschap. We hopen dat het licht blijft branden en dat we het nog een tijd vol houden. Op naar de volgende vijf jaar.”